14 oktober: Oudjaarsdag

Oudjaarsdag. De laatste dag 39. Je kunt er een drama van maken, en dat heb ik ook wel gedaan het afgelopen jaar. Veertig worden is wel een dingetje voor mij. Het is maar een getal, morgen voelt niet ineens anders ofzoiets. Ik ben niet ineens oud. (Toch?)
Vandaag ben ik taxi voor de kinderen, heb ik een kinderliedjes –  ukulele – workshop (galgje?) via zoom en vanavond geef ik RGM cursus. Er zijn zeker ook wandelingetjes met Boris. Ik ga me wel vermaken.
Het afgelopen jaar stond denk ik vooral in het teken van de onzekerheid rondom ons huwelijk, een flinke longontsteking, het afscheid van Benco en corona. Ik heb intens genoten van de meiden en de komst van Boris. Het boek dat komt, mijn tweede boek, zou moeten gaan over hoe ik uit de wachtkamer kwam. Hoe het weer goed met ons gezin zou gaan, en dat het ook weer goed met mij zou gaan. Het liep allemaal anders. Er kwamen zelfs wachtkamers bij. Er werd geen halve gelopen. En echt goed ging het zeker ook niet de hele tijd. Het idee was erg leuk, aardig idee aan het begin van het jaar. Een boek over hoe ik uit die wachtkamer kwam. Het idee kwam een beetje te vroeg.
Of misschien ook niet. Mijn boek wil ik “nu” niet presenteren. Hopelijk kunnen we over een tijdje weer rustig en veilig bij elkaar zijn, binnen 1,5 meter. Zonder persconferenties en maatregelen die alles wat je wilt organiseren spannend maken.
De locatie waar ik mijn boek misschien wel zou wíllen houden is hoog en groot genoeg. Dat is het probleem niet. Maar ik wil geen risico’s lopen. Dus het is niet erg dat mijn boek nog niet af is. Ik kan het toch nog niet presenteren. En misschien verander ik nog wel van locatie. Of hoop ik op mooi weer en doe ik het buiten. Kan ook nog. Daar is ook al een ideetje voor. Moet het wel mooi weer zijn, dus of ik dát durf…..
Van uitstel komt geen afstel. Ik stelde mijn verjaardagsfeestje uit. Maar ik heb het niet geannuleerd. Want dat feestje gaat er nog wel komen. Dat boek ook.
Eerst maar eens 40 worden.
Dichter en toneelschrijver Edward Young zei daarover:
“Word wijzer met de jaren; ben je op je 40e een dwaas dan ben je echt een dwaas.”
Ik denk dat er hoop is.