Als moeder van een kind met dyslexie en autisme krijg ik er een sik van. Dachten we ermee klaar te zijn na groep 8, komt het op de middelbare school gewoon weer keihard terug.

Meer dan 50 plaatsen / wateren / landen is geen uitzondering.
En als een school dan een beetje meedenkt met kinderen met dyslexie zou dat enorm helpen. Sommige docenten plannen toetsen weken vooruit, maar niet de docent die de topo toetsen geeft. Die doet het gewoon krap een week van tevoren, precies binnen de regels. En in die week staat er nog een leertoets voor hetzelfde vak.
De eerste toets op de middelbare was topo. En ze haalde een 1. En er was ook niemand die naar haar omkeek. Geen docent of mentor die vroeg hoe het kwam. Hoe ze geleerd had en of ze het een volgende keer kon voorkomen.
Alsof het maar normaal is dat het eerste cijfer dat je haalt, zo vers op de middelbare school, een 1 is.

We mailden toch maar de docent, ze mocht herkansen en na wat logistiek gedoe haalde ze een 7. Hoezee!

Ondertussen leerde onze jongste (zonder ASS en zonder dyslexie) Overijssel en Zeeland. De provincie waar we wonen leek me makkelijker om mee te beginnen maar ik verwacht dat in de komende maanden alle provincies langskomen. Ben ik ook weer helemaal up to date.

Een week of vier later was het weer raak bij mijn brugklasser. Landen van Europa en hoofdsteden. Ze stonden allemaal door elkaar. Maar niet bij elk land een hoofdstad en bij twee landen twee plaatsen. De logica ontgaat me, maar dat zal wel aan mij liggen. Moeders maakte een logisch lijstje en we gingen aan de slag! Het liedje ‘Sinterklaas wil dansen’ van Kinderen voor Kinderen bleek best een goed ezelsbruggetje te zijn. Van Li – La – Lissabon, Pi-Pa-Portugal tot Ti-Ta-Tsjechië en I-A-Ankara.

Op de dag van de toets was ze wel op de toppen van haar kunnen. Ik ben dan ook wel een beetje gespannen zo’n dag, ik ben toch benieuwd hoe dat gaat. Ze was koud binnen en ik vroeg hoe het gegaan was. De toets was uitgesteld omdat er leerlingen niet geleerd hadden. Of omdat er onrust in de klas was omdat ze van lokaal moesten wisselen. En dan rijzen er bij mij veel vragen. Verzetten omdat een aantal leerlingen niet geleerd hadden? En wat nou als dat de volgende keer weer zo is? Of als ándere leerlingen niet geleerd hebben? En bij hoeveel leerlingen dan?
Je zou kunnen denken: als de toets een dag is uitgesteld dan heeft ze een dag extra om te leren. Maar zo werkt het met dyslexie en autisme helaas niet. Ze heeft toegewerkt naar die toetsdag, daarvoor heeft ze geleerd. En een dag langer is ook een dag langer frustratie en hard leren. We hebben uiteraard die avond nog een aantal keer samen geoefend.  En ik had de indruk dat ze het redelijk goed kende. De hoek van Slowakije en Kroatië was wat ingewikkeld, maar ik had er vertrouwen in dat het goed zou komen.  
Op de dag dat de toets alsnog afgenomen werd moest ze op een andere plek zitten, vooraan ipv op haar vertrouwde plekje achteraan. Ze dacht zelf dat het wel goed gegaan was.      

Een week of wat later kwam de uitslag. Een 3. Gétver.
Ik mailde de docent, het antwoord kwam een week later tijdens een gesprek met de begeleider passend onderwijs en afdelingsleider van het eerste jaar.
Als ouders vinden wij het zo jammer dat ze elke keer ‘nat’ gaat op die topotoets.
Nee. De toets eerder opgeven kon niet ivm roosterplanning.
Nee. Ze kan de toets niet later doen zodat ze langer de tijd heeft. Dat is logistiek niet te doen.
Nee. Mondeling kan niet.

Dit alles zou tijdens het inhaalmoment moeten dat zou voor iedereen onduidelijk zijn.

Een manier om haar hierin te begeleiden is er niet. Alle trucjes om te leren hebben we geprobeerd. We oefenen elke schooldag in ieder geval twee keer en in het weekend vaker. We overhoren haar, verzinnen ezelsbruggetjes, maken liedjes en vertellen dingen over die stad of het land. Ook maken we gebruik van de computer en apps die ervoor zijn.

Aan de moeite die ze ervoor doet en de tijd die iedereen eraan besteedt ligt het niet.
Aan de inzet ook zeker niet.
Maar daar wordt niet naar gekeken.
En een drie voor al die moeite wordt je ook niet blij van.